به قلم سعادت صالحی نیا عضو کانون بصیرت بسیج دانشجویی استان بوشهر
امروزه در جامعه ما یک واجب فراموش شده است چیزی که حسین بن علی هدف از قیام خود را آن میداند. ضرورتی که به اندازه نماز مهم است. آری امر به خوبی ها و برائت از بدی ها و زشتی ها در فطرت هر انسانی وجود دارد ولی چرا ما نسبت به این وظیفه بی اعتنایی میکنیم؟
حال سوال اینجاست که چرا ما این محیط آلوده را تحمل می کنیم؟آیا حق اعتراض به کسانی که هوای پاک جامعه را برای نفس کشیدن ما آلوده کرده اند را نداریم؟؟ فراموش نکنیم در محیط آلوده،حتی افراد سالم هم بیمار می شوند.
جامعه چیزی جز اجتماع" من" و "تو" نیست پس نگو "به من چه" اگر من وتو به فکر آزادی وآسایش نباشیم چه کسی مسول است؟؟ اگر واقعا به فکر سلامت خویش و امنیت ناموس خود هستیم، یقینا باید به فکر سلامت جامعه باشیم. حال می پرسی وظیفه ما چیست؟
وظیفه ما تذکر لسانی است و بدانیم که هیچ سلاحی کارگرتر و نافذ تر و موثر تر از زبان نرم نیست. بیاید دعوت به خوبی ها و نهی ار بدی ها را فرهنگ سازیم واین فرهنگ را به نسل های بعد انتقال دهیم بیاید محیط را بر مفسدان و آنان که گناه را افزایش داده اند تنگ نماییم. آمپول انتقاد،درمان جامعه است امتحان کنید.
بیاید آنتی ویروس هایمان را فعال نماییم و ویروس های را از ذهن جامعه پاک کنیم. بیاید بر جامعه نظارت کنیم و با مهر بانی به یک دیگر تذکر زبانی را فرهنگ سازیم تا جامعه حیاتی دیگر بخشد که بدون" امر به معروف ونهی از منکر "جامعه می میرد و بوی تعفن گناه همه جا را فرا می گیرد.
به راستی چرا ما دعوت به خوبی ها و نهی از بدی ها را فراموش کرده ایم
مشکل از کجاست؟؟
اعتماد بنفس نداریم تا ندای فطرت پاکمان را لبیک گوییم یا اعتقاد به خدا نداریم؟؟ چرا ما نسبت به این ندای فطری اینقدر بی اعتنا یم؟؟ و چرا در مقابل کسانی که نسبت به عزت و شرف جامعه ما بی احترامی میکنند ساکتیم؟؟ آیا راه های خاموش کردن شعله های فساد که جامعه را می سوزاند،را بلد نیستیم؟
ویژگی الفاظی که باید در تذکر لسانی رعایت کنیم:
1-شیوایی و صراحت : امر به معروف باید به راحتی فهمیده شود
2-تذکرلسانی باید به دور از شوخی،مسخره کردن،طعنه زدن،نیش زدن، تخقیر و بدگویی باشد
3-عطوفت واحترام: با مهربانی، آراسته، مفید و مختصر صحبت کنیم
اعتماد بنفس داشته باشیم و از همین الان شروع کنیم
چو می بینی که نابینا و چاه است اگر خاموش بنشینی گناه است
نظر بدهید |